Kiedy dziecko może wyjść samo na plac zabaw? Czy jest dolna granica wieku, która wskazuje, w jakim wieku dziecko może samo wyjść na plac zabaw, do sklepu, czy na spacer? Co na to przepisy o ruchu drogowym?
W drugiej połowie marca rozpocznie się kalendarzowa a także astronomiczna wiosna. Dni w dalszym ciągu będą się wydłużać, a temperatura będzie sprzyjać częstszym spacerom i aktywności na świeżym powietrzu. W związku z tym, warto zastanowić się, w jakim wieku dziecko może wyjść samo z domu i pójść na plac zabaw, czy do sklepu.
Kiedy dziecko może wyjść samo na plac zabaw?
Przepisy Prawa o ruchu drogowym wskazują dolną granicę wieku, w którym dziecko nie może samodzielnie poruszać się po drogach publicznych. Zgodnie z Ustawą z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, dziecko w wieku do siedmiu lat może korzystać z drogi tylko pod opieką osoby, która ma co najmniej dziesięć lat. Przepis ten nie dotyczy strefy zamieszkania oraz drogi dla pieszych.
Zaś w Ustawie z 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń wskazano, że kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7, dopuszcza do przebywania małoletniego na drodze publicznej lub na torach pojazdu szynowego, podlega karze grzywny albo karze nagany. Stanowi o tym art. 89 ustawy.
Należy także pamiętać, że nieumyślne działania, które prowadzą do zagrożenia życia lub zdrowia dziecka stanowią przestępstwo. Stanowi o tym art. 160 ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny.
Art. 160. [Narażenie człowieka na niebezpieczeństwo]
§ 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.
§ 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Strefa zamieszkania
znak D-40 strefa zamieszkania
Infor
Warto także od razu wspomnieć czym jest strefa zamieszkania. Strefą zamieszkania – zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym – jest obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Znak oznaczający strefę zamieszkania oznaczony jest symbolem D-40. Jest to prostokąt z białym obramowaniem i niebieskim wypełnieniem. Na znaku widnieje pieszy oraz dziecko grające w piłkę. Na znaku widoczny jest także dom oraz symbol auta. Zgodnie z art. 20 cytowanej ustawy, dopuszczalna prędkość pojazdu lub zespołu pojazdów w strefie zamieszkania wynosi 20 km/h.
Drogą dla pieszych zaś jest droga lub część drogi przeznaczona do ruchu pieszych i osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch oraz pełnienia innych funkcji, w szczególności zatrzymania lub postoju pojazdów. Nie należy jej mylić z chodnikiem. Chodnik jest częścią drogi dla pieszych, przeznaczoną wyłącznie do ruchu pieszych i osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch.