Po 50 roku życia ta grupa pracowników ma prawo do szczególnego świadczenia. Jego wysokość zaczyna się od 1800 złotych, ale przeciętnie to aż ponad 4100 złotych. To szczególnie ważne dla osób, które zbliżają się do emerytury. Jednak nie każdy może skorzystać z tego przywileju.
- Są wyjątki od powszechnego wieku emerytalnego
- Po 50 roku życia niektórzy mogą ubiegać się o to świadczenie
Pytaniem, które nigdy nie traci na znaczeniu w przestrzeni publicznej jest pytanie o uprawnienia emerytalne. Większość ubezpieczonych niecierpliwie wyczekuje momentu, w którym będą mogli przejść na emeryturę. I nie jest tak dlatego, że wszystkie te osoby planują jak najszybciej zakończyć karierę zawodową. Często chodzi jedynie o zyskanie poczucia bezpieczeństwa i pewność, że jeśli zajdzie taka potrzeba, będą miały możliwość skorzystania z przysługujących im uprawnień. Nie od dziś bowiem wiadomo, że sytuacja osób w wielu przedemerytalnym jest na rynku pracy trudna i w wielu branżach obawiają się one o utrzymanie zatrudnienia.
Są wyjątki od powszechnego wieku emerytalnego
Powszechny wiek emerytalny wynosi w Polsce 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Jednak w niektórych branżach pracownicy mogą skorzystać ze szczególnych uprawnień nazywanych świadczeniami pomostowymi czy wcześniejszymi emeryturami. Tak jest na przykład w przypadku nauczycieli, którzy mają możliwość przejścia na tzw. świadczenie kompensacyjne. Choć wielu nauczycieli wypowiada się o tym rozwiązaniu krytycznie i wskazuje na niską kwotę świadczenia, to jednak cechą charakterystyczną wszystkich świadczeń tego rodzaju jest to, że są one niższe od świadczeń, które przysługują po osiągnięciu wieku emerytalnego, a z danych ZUS wynika, że w drugiej połowie 2024 r. pobierało je 11,5 tys. osób.
Aby uzyskać prawo do tego świadczenia należy:
- osiągnąć odpowiedni wiek (inny dla kobiet i mężczyzn),
- mieć okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 30 lat, w tym 20 lat wykonywania pracy „nauczycielskiej” w określonego rodzaju placówkach w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć,
- rozwiązać stosunek pracy.
Po 50 roku życia niektórzy mogą ubiegać się o to świadczenie
Warto pamiętać, że wiek uprawniający do pobierania świadczenia nie tylko różni się w przypadku kobiet i mężczyzn, ale również ulega zmianie na przestrzeni lat. W 2025 i 2026 r. granicą jest dla kobiet co najmniej 55 lat, a dla mężczyzn 61 lat. W 2027 roku wzrosną one do 57 i 62 lat, w 2029 roku do 58 i 63 lat, a w 2031 roku do 59 i 64 lat.
Aby nabyć prawo do świadczenia kompensacyjnego, bezpośrednio przed złożeniem wniosku o jego przyznanie trzeba pracować jako nauczyciel, wychowawca lub inny pedagog, we wskazanych w przepisach typach placówek. Znajdują się wśród nich: publiczne i niepubliczne przedszkola, publiczne i niepubliczne szkoły z wyjątkiem niepublicznych szkół nieposiadających uprawnień szkoły publicznej, publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży, które wymagają specjalnej organizacji nauki oraz szczególnych metod pracy i wychowania, określone ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze, placówki, które zapewniają uczniom opiekę i wychowanie w czasie, gdy uczą się poza miejscem, w którym mieszkają na stałe.
Polecamy: Szkolenie: Zasiłki w oświacie – podstawa wymiaru a urlopy, nadgodziny i zmiana etatu
Wysokość świadczenia kompensacyjnego jest uzależniona od indywidualnej sytuacji świadczeniobiorcy, jednak nie może być niższe niż minimalna emerytura, która wynosi w 2025 roku wynosi 1878,91 zł brutto. Z danych ZUS wynika, że w maju 2025 r. wynosiło ono średnio 4183,39 zł brutto, w czerwcu 4125 zł, a w lipcu 4176,33 zł brutto.
art. 5 ustawy z 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (j.t. Dz.U. z 2025 r. poz. 174)
Polecamy: Kalendarz 2026