Po 50 roku życia pracownicy mają prawo do tego świadczenia. Minimum to 1800 złotych, a przeciętnie ponad 4100 złotych brutto

• Powszechny wiek emerytalny a uprawnienia pomostowe
• Po 50 roku życia pracownicy mają prawo do tego świadczenia

Pytaniem, które nigdy nie traci na znaczeniu w przestrzeni publicznej jest pytanie o uprawnienia emerytalne. Większość ubezpieczonych niecierpliwie wyczekuje momentu, w którym będą mogli przejść na emeryturę. I nie jest tak dlatego, że wszystkie te osoby planują jak najszybciej zakończyć karierę zawodową. Często chodzi jedynie o zyskanie poczucia bezpieczeństwa i pewność, że jeśli zajdzie taka potrzeba, będą miały możliwość skorzystania z przysługujących im uprawnień. Nie od dziś bowiem wiadomo, że sytuacja osób w wielu przedemerytalnym jest na rynku pracy trudna i w wielu branżach obawiają się one o utrzymanie zatrudnienia.

Powszechny wiek emerytalny a uprawnienia pomostowe

Powszechny wiek emerytalny wynosi w Polsce 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Jednak w niektórych branżach pracownicy mogą skorzystać ze szczególnych uprawnień nazywanych świadczeniami pomostowymi czy wcześniejszymi emeryturami. Tak jest na przykład w przypadku nauczycieli, którzy mają możliwość przejścia na tzw. świadczenie kompensacyjne. Choć wielu nauczycieli wypowiada się o tym rozwiązaniu krytycznie i wskazuje na niską kwotę świadczenia, to jednak cechą charakterystyczną wszystkich świadczeń tego rodzaju jest to, że są one niższe od świadczeń, które przysługują po osiągnięciu wieku emerytalnego, a z danych ZUS wynika, że w drugiej połowie 2024 r. pobierało je 11,5 tys. osób.
Aby uzyskać prawo do tego świadczenia należy:
- osiągnąć odpowiedni wiek (inny dla kobiet i mężczyzn),
- mieć okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 30 lat, w tym 20 lat wykonywania pracy „nauczycielskiej” w określonego rodzaju placówkach w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć,
- rozwiązać stosunek pracy.

Po 50 roku życia pracownicy mają prawo do tego świadczenia

Warto pamiętać, że wiek uprawniający do pobierania świadczenia nie tylko różni się w przypadku kobiet i mężczyzn, ale również ulega zmianie na przestrzeni lat. W 2025 i 2026 r. granicą jest dla kobiet co najmniej 55 lat, a dla mężczyzn 61 lat. W 2027 roku wzrosną one do 57 i 62 lat, w 2029 roku do 58 i 63 lat, a w 2031 roku do 59 i 64 lat.
Aby nabyć prawo do świadczenia kompensacyjnego, bezpośrednio przed złożeniem wniosku o jego przyznanie trzeba pracować jako nauczyciel, wychowawca lub inny pedagog, we wskazanych w przepisach typach placówek. Znajdują się wśród nich: publiczne i niepubliczne przedszkola, publiczne i niepubliczne szkoły z wyjątkiem niepublicznych szkół nieposiadających uprawnień szkoły publicznej, publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży, które wymagają specjalnej organizacji nauki oraz szczególnych metod pracy i wychowania, określone ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze, placówki, które zapewniają uczniom opiekę i wychowanie w czasie, gdy uczą się poza miejscem, w którym mieszkają na stałe.

Polecamy: Szkolenie: Zasiłki w oświacie – podstawa wymiaru a urlopy, nadgodziny i zmiana etatu

Wysokość świadczenia kompensacyjnego jest uzależniona od indywidualnej sytuacji świadczeniobiorcy, jednak nie może być niższe niż minimalna emerytura, która wynosi w 2025 roku wynosi 1878,91 zł brutto. Z danych ZUS wynika, że w maju 2025 r. wynosiło ono średnio 4183,39 zł brutto, w czerwcu 4125 zł, a w lipcu 4176,33 zł brutto.

Polecamy: Kalendarz 2026